Af en toe vergeet ik waarom ik dans. Meegezogen in de wervelwind van alle dingen die ik wil doen of afgeleid door de doelen die ik mezelf stel, vergeet ik af en toe waarom ik dans. Ik dans al meer dan 30 jaar, als klein meisje was het iets wat ik deed zonder er bij na te denken, ik moest het doen en mijn ouders zagen dat gelukkig ook.
Ballet was de vorm die mij greep en lang niet meer losliet. Ik mocht veel balletlessen volgen en werd uiteindelijk op 13 jarige leeftijd aangenomen op de balletacademie. Een plek waar niet per se veel ruimte is om je creativiteit te laten stromen, maar dat is wellicht een onderwerp voor een ander blog. Nog altijd kan ik een intens genoegen voelen bij een perfect uitgelijnde draai of een kloppende arabesque. Het stimulerende gevoel van mezelf bezig in co-creatie met mijn lichaam is nooit meer weggegaan, alleen soms vergeten…
Ik sta op twee benen.
Ik sta op een boot. Het stormt op zee
Een golf beweegt door mijn rug, van beneden naar boven
Mijn armen openen zich naar mijn zijkanten
Ik voel dat ik vlieg, als een arend stijg ik op
De golven van het water en de lucht zijn een en dezelfde stroom
Dan kom ik terug, bewust van mijn voeten op de vloer
Danstherapie practicum – oktober 2019
Mijn dans helpt mij te her-inneren. Het innerlijk wordt wakker. Als ik dans dan zijn mijn gedachten anders. Ik kom oude beelden tegen en nieuwe sprookjes. Ik zie bekende patronen verschijnen en nieuwe kwaliteiten. Ik voel de ruimte en tijd wijder worden, terwijl mijn zintuigen scherper lijken te werken. Als ik dans weet ik dat ik leef in het moment. Het moment wordt de bron voor de volgende stap, de komende beweging. Het moment is deel van mijn bewustzijn en voedt mijn lichaam met dat wat wil gebeuren. Ik ben aanwezig en accepteer wat komt.
Het luisteren naar mijn lichaam en volgen van wat ze me vertelt is inmiddels een bewuste intentie in mijn leven. En het is ook iets wat ik constant vergeet te doen! Daarom een oproep aan mezelf en een uitnodiging aan wie dit leest: om te blijven dansen. Om innerlijk te dansen en mee te bewegen met wat er is en wat komt. Om fysiek te dansen en zodoende je staat van zijn direct te veranderen. Dans met wat er is, blijheid, verdriet, een klein genot of een starre frustratie. Bij de bushalte, in de woonkamer, tijdens de impro dance les, bij het uitruimen van de afwasmachine, waar dan ook. Je zult zien: er verschuift iets, het innerlijk wordt wakker en je bent simpelweg hier en nu.